.........

گفتار درمانی در شرق تهران برای طیف وسیعی از بیماری ها و اختلالاتی که بر توانایی افراد در برقراری ارتباط تاثیر می‌گذارند، مفید است. این اختلالات می‌توانند در هر سنی رخ دهند و علل مختلفی داشته باشند.

 

برخی از شایع‌ترین بیماری‌هایی که می‌توان با گفتار درمانی درمان کرد عبارتند از:

 

اختلالات گفتاری:

 

لکنت زبان: لکنت زبان اختلالی در گفتار است که با تکرار صداها، هجاها یا کلمات، توقف در گفتار و کشیدن صداها مشخص می‌شود.

 

آفراکسی: آپراکسی اختلالی در برنامه‌ریزی و تولید گفتار است. افراد مبتلا به آپراکسی ممکن است در یافتن کلمات مناسب، ترتیب دادن کلمات در جمله و یا تولید صداها با مشکل مواجه شوند.

 

دیزآرتری: دیزآرتری اختلالی در کنترل عضلات مورد استفاده برای تولید گفتار است. افراد مبتلا به دیزآرتری ممکن دارای گفتاری کند، مبهم یا ضعیف باشند.

 

اختلالات زبانی:

 

تأخیر زبانی: تأخیر زبانی زمانی رخ می‌دهد که کودک در درک یا استفاده از زبان نسبت به همسالان خود عقب می‌افتد.

 

اختلالات طیف اوتیسم: اختلالات طیف اوتیسم (ASD) یک بیماری رشدی است که بر توانایی افراد در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به ASD ممکن است در درک زبان، استفاده از زبان و یا برقراری ارتباط اجتماعی با مشکل مواجه شوند.

 

اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری طیف وسیعی از مشکلات را شامل می‌شود که بر توانایی فرد در یادگیری و استفاده از مهارت‌های زبانی تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است در خواندن، نوشتن، یا املا با مشکل مواجه شوند.

 

اختلالات بلع:

 

دیسفاژی: دیسفاژی به مشکل بلعیدن گفته می‌شود. افراد مبتلا به دیسفاژی ممکن است در بلعیدن غذا، مایعات یا دارو با مشکل مواجه شوند.

 

آپراکسی بلع: آپراکسی بلع اختلالی در برنامه‌ریزی و اجرای حرکات بلع است. افراد مبتلا به آپراکسی بلع ممکن است در هماهنگی حرکات دهان، حلق و مری برای بلعیدن غذا با مشکل مواجه شوند.

 

دیگر:

 

آسیب مغزی: آسیب مغزی می‌تواند به هر ناحیه‌ای از مغز که در تولید گفتار، زبان یا بلع نقش دارد، آسیب برساند.

 

سکته مغزی: سکته مغزی می‌تواند به بخش‌هایی از مغز که در تولید گفتار، زبان یا بلع نقش دارند، آسیب برساند.

 

سرطان: سرطان می‌تواند به اندام‌هایی که در تولید گفتار، زبان یا بلع نقش دارند، مانند حنجره، زبان یا مری آسیب برساند.

 

بیماری‌های عصبی: بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون و ALS می‌توانند به عضلات مورد استفاده برای تولید گفتار، زبان یا بلع آسیب برساند.

 

این فقط لیست کوتاهی از بیماری‌هایی است که می‌توان با گفتار درمانی درمان کرد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید در برقراری ارتباط مشکل دارید، مهم است که با یک گفتاردرمان مشورت کنید تا علت مشکل را مشخص کرده و بهترین روش درمانی را دریافت کنید.

 

گفتاردرمانگران می‌توانند با ارزیابی توانایی‌های گفتاری، زبانی و بلع شما، برنامه درمانی را برای شما طراحی کنند. این برنامه ممکن است شامل تمریناتی برای بهبود قدرت عضلات، هماهنگی و مهارت‌های گفتاری شما باشد. گفتاردرمانگر همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا راهبردهایی برای مقابله با مشکلات ارتباطی خود در زندگی روزمره پیدا کنید.